Hij maakt een afspraak via de mail. Meestal stel ik voor zowel de intake als de eerste sessie te doen. In de eerste sessie moet namelijk naar mijn idee al iets gebeuren, zoals een plotseling inzicht, een schok, verdriet dat onverwacht opkomt.
Maar nee, hij ging bij drie verschillende coaches een intake doen en zou dan pas kiezen. Ik was benieuwd.
Hij was groot, aanwezig en zat tegenover me aan tafel, zijn stoel wat naar achteren geschoven, achterover geleund en wijdbeens. Ik voelde zijn weerstand. Hij vertelde me dat hij al vaker gesprekken had gehad, maar dat hij iedereen onder tafel kletste. Hij begreep wel dat dat hem niet hielp, maar kon het ook niet laten om de controle te houden.
Om dit te doorbreken, vroeg ik hem al vrij snel op het tapijt te gaan staan. Dat haalde hem onmiddellijk uit zijn comfortzone. Hij wist niet waar hij zijn handen moest laten. Hij werd ongemakkelijk.
De eerste stap was gezet; we konden aan het werk